ประวัติและความเป็นมาของตลาด Forex

การซื้อขายแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศได้เริ่มต้นขึ้นในปี 1880 เริ่มต้นใช้ระบบการเงินที่อ้างอิงจากทองคำ ซึ่งระบบนี้ถูกนำมาใช้เพื่อแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นจากระบบการแลกเปลี่ยนแบบเดิม คุณสมบัติที่ยอดเยี่ยมที่สุดของระบบนี้คือการมีอัตราแลกเปลี่ยนที่คงที่ ระหว่างสกุลเงินของประเทศหนึ่งกับอีกประเทศหนึ่งไม่ว่าจะใช้รูปแบบวิธีการแลกเปลี่ยนแบบใดก็ตาม (ธนบัตรหรือเหรียญ) ระบบนี้ไม่เพียงแค่ช่วยอำนวยความสะดวกให้กับการแลกเปลี่ยนระหว่างสกุลเงินสองชนิดเท่านั้น ทั้งยังช่วยควบคุมค่าเงินและทำให้อัตราเงินเฟ้ออยู่ในระดับที่ต่ำด้วย

ในศตวรรษที่ 20 ได้มีการเติบโตของธนาคารต่างชาติอย่างรวดเร็ว โดยเฉพาะในอังกฤษมีบริษัทโบรกเกอร์ซื้อขายเงินตราต่างประเทศ 40 กว่าเฉพาะในลอนดอนในปี 1922 และการซื้อขายเงินตราต่างประเทศประมาณครึ่งหนึ่งของทั้งหมดในโลกเป็นการซื้อขายเงินปอนด์ ในช่วงเวลานั้น นิวยอร์ค ปารีส และ เบอร์ลิน ได้เป็นศูนย์กลางการเทรดที่มีปริมาณสูงที่สุด

ภายหลังจากช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 Bretton Woods Accord ได้สร้างกฎเกี่ยวกับความสัมพันธ์ทางด้านการเงินและการจำกัดความแปรปรวนของค่าเงินให้ไม่เกิน 1% ของมูลค่าพาร์ของสกุลเงิน อย่างไรก็ตามหลังจากที่ข้อตกลงของ Bretton Woods ได้ล่มสลายลง ระบบที่ใช้อัตราแลกเปลี่ยนแบบคงที่ได้ค่อย ๆ เปลี่ยนมาใช้ระบบแบบลอยตัว (free-floating) ในช่วงปลายของยุค 70s การซื้อขายเงินตราต่างประเทศในระดับประเทศที่มีการควบคุมอย่างเข้มงวดได้มีการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ และเปลี่ยนมาเป็นตลาดที่มีค่าเงินแบบลอยตัว

การลงทุนในยุคแรกๆก่อนการเกิดขึ้นของอินเตอร์เน็ต การลงทุนสามารถทำได้โดยการวางคำสั่งทางโทรศัพท์ผ่านโบรกเกอร์หุ้น ที่ได้รับอนุญาตให้สามารถทำการซื้อและขายหุ้น พันธบัตร หรือหลักทรัพย์อื่น ๆ

ซึ่งโบรกเกอร์จะได้รับค่าตอบแทนจากการบริการนี้เป็นเงินค่าคอมมิชชั่นหรือค่าธรรมเนียม คำสั่งของลูกค้าทั้งหมดจะถูกดำเนินการโดยโบรกเกอร์ ผู้ที่ทำหน้าที่เป็นตัวกลางเชื่อมระหว่างนักลงทุนและตลาดการเงิน โดยคำสั่งเหล่านี้จะถูกส่งเข้าไปบนระบบของบริษัทโบรกเกอร์ และมีการเชื่อมต่อไปยังศูนย์กลางของตลาดหลักทรัพย์